spinster . writing . web-specific art. het world wide web als artistiek medium |
||
Inleiding Hoofdstuk 1 A. Internet B. World Wide Web
Hoofdstuk 2 A. Mediatheorie B. Postmodernisme C. Digitale esthetica Hoofdstuk 3 A. Virtuele galerijen B. "Real life" instituten C. Autonome initiatieven D. Wedstrijden E. Net.art F. Conclusie Hoofdstuk 4 A. Medium en inhoud B. Thematiek C. Conclusie Besluit Bibliografie A. Gedrukte bronnen B. Online bronnen |
Hoofdstuk 3 C. Autonome initiatieven 6. De Digitale Stad In januari 1994 werd door cultureel centrum De Balie en door xs4all, een Internet-provider die uit een groep hackers gegroeid is, in Amsterdam een initiatief opgestart met de naam De Digitale Stad(195). Iedere Internet-gebruiker kon vanaf dat ogenblik op de website inloggen en een bezoek brengen aan het centraal station, het digitale café en het elektronische stadhuis. Marleen Stikker, de "burgemeester" van DDS: "It's just like an ordinary city; everything you'd come across in ordinary life, we get here too."(196) De oprichting van DDS viel samen met de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Het stadsbestuur besliste om het experiment te subsidiÎren; één van de voornaamste objectieven van DDS werd - behalve "the digital empowerment of the citizens" - het dichten van de kloof tussen politici en burgers, een doelstelling die vrijwel mislukt is. Toch heeft DDS een voorbeeldfunctie vervuld in het debat over de informatiemaatschappij - het systeem groeide in geen tijd uit tot Europa's grootste en beroemdste publiek computernetwerk, met een gratis e-mailadres en schijfruimte voor iedere bewoner, veel gelegenheden om contact te leggen en informatie te verspreiden en te verzamelen, en bovenal de vrijheid om niet gecensureerd of gesurveilleerd te worden.(197) Joost Flint, één van de cordinatoren, stelt DDS voor als een antwoord op de dreigende vercommercialisering van het Net, en tegelijk een voorloper van die trend; er is ruimschoots plaats voor niet-commerciÎle informatie, en bovendien worden de gebruikers niet "gemonitord", wat in andere Internetsystemen wel het geval is, met inbreuken op de privacy als gevolg. Het concept van DDS berust op de stad als metafoor. Rob van der Haar, één van de ontwerpers van de interface van DDS 3.0:
Geert Lovink, zelf één van de initiatiefnemers van DDS, pleit ervoor dat gezocht wordt naar informatie- en communicatiesystemen die afzien van iedere metafoor. De geboden opties zijn vaak banaal en weinig fantasievol; Lovink stelt dat cyberspace zich dient te emanciperen van aardse en historische metaforen; het moet een eigen stelsel van regels en gewoonten ontwikkelen dat niet refereert aan "real life". |
|
Copyright © 1997
|